Czerwony księżyc

Darek od dawna, a może nigdy wcześniej nie widział Maniki tak roztrzęsionej. Zastanawiał się, czy mógłby na jej temat z kimś porozmawiać. Jeśli już to właściwie do kogo powinien skierować swe kroki? Kto z Przytani wiedział o jej wcześniejszym życiu coś więcej, o tym okresie przed powstaniem Przystani z napisem Maniki. Bogdan? - może do niego powinien się zwrócić. Maniki zawsze jak miała jakiś problem biegła do niego, jego prosiła o radę, od niego oczekiwała szczerej oceny sytuacji. A może powinien zapytać Michaela? Z Michaelem spędzała wiele czasu i z pewnością jemu się zwierzała. A może Piotra? Z nim zawsze gadała na pieńku na plaży... A może lepiej nie drążyć tematu? Darek szedł zamyślony plażą. Przyspieszył kroku gdy zobaczył wyłaniającą się z oddali postać. To był Michael...
- Dobrze, że Cię widzę, Michael, Michał wczoraj Maniki była roztrzęsiona mówiła, że nie chce wracać do przeszłości, wspominała o bólu jaki spotkał ją w 2007 roku
- Przytuliłeś ją? - zapytał spokojnie Michael
- Co? Tak, powiedziałem, że będzie dobrze
- Dobrze zrobiłeś, tego oczekiwała, pewnie płakała
- Tak, momentami zanosiła się od łez, to był straszny widok
- Nie wiem co spowodowało ten stan, ale przypuszczam, że koszmary powróciły, wtedy wiosną było najgorzej, nie potrafiła spać, wciąż budziła się z krzykiem, albo zlana potem, to już przeszłość... Trzeba ją jedynie wspierać, to minie... Zawsze powtarzała, że przeszłość będzie się za nią ciągnęła całe życie...
- Ale minęło dziewięć lat! Jak Ty to wytrzymywałeś wtedy?
- Początkowo sobie z tym radziłem, ale potem zerwałem z nią kontakt, nie było mnie dla niej, ale miała przy sobie innych...
- Pamiętam... ja też z nią zerwałem kontakt
- No właśnie, zostawiliśmy ją, a ona w nas wierzyła
- A potem pojawiła się ta Przystań
- Teraz już jest lepiej, Maniki potrafi spać...
- Pójdę do niej, chyba, że Ty do niej idziesz?
- Chodźmy razem
Darek się uśmiechnął, wolał być z nią sam na sam. Kiedyś Maniki wytłumaczyła mu, że nie zarwie kontaktu z innymi, lubiła być otoczona ludźmi.

Maniki była w salonie, leżała na kanapie, słuchała swego ulubionego Radia. W ten sposób relaksowała się przed snem.

- Hey! Śpisz?
- Michaael!
- Nie śpi - dodał Darek
- Dareek! - Maniki podniosła się
- Jak dzisiaj się czujesz?
- Rano było fatalnie, teraz w porównaniu z porankiem nieco lepiej
- Masz siłę by wyjść na plażę?
- Postaram się, ale nie daleko?
- Wezmę koc - powiedział Darek
Maniki wyszła z Chatki w towarzystwie Darka i Michaela
Przeszli parę metrów. Darek rozłożył koc.
- Kochana ja już idę, Darek się Tobą zaopiekuje jak mnie nie będzie
- W sobotę mecz. Ostatnio kibicowałam z Bogdanem i Darkiem - Maniki uśmiechnęła się
- Zobaczę, może wpadnę
- To będzie bardzo ważny mecz ja obstawiam 1:0 dla naszych, a nie będzie łatwo
Michael uścisnął Maniki
Gdy Micheal poszedł usiadła na kocu przy Darka
Siedzieli w milczeniu
Wiał delikatny wiatr od morza, było upalnie pomimo późnej pory
Darek objął ją, oparła o niego plecy
- Darek
- Tak?
- Trzeba zorganizować Ognisko, poprosisz Astronoma?
- Kiedy?
- Myślałam o sobocie, ale jest mecz
- He he kobieta dla której mecz ważniejszy od Otwarcia Sezonu Letniego w jej Przytani
- No cooo? Nie będę rezygnować z tego co lubię!
- Pogadam z Astronomem, z Piotrem, Tomkiem i Przemkiem
- Pawełkowi jeszcze powiedz i Sławkowi. Sławek zajmie się jedzeniem.
- Wszystkich poinformuję, spokojnie
- Wiesz, że zajęłabym się tym sama
- Maniki zajmiemy się wszystkim, a dziewczyny przyjdą po Ciebie, dasz radę dojść do miejsca gdzie będzie Ognisko?
- Jak dojdę to będę miała mniej siły potem
- To zrobimy inaczej, ja po Ciebie podjadę, a dziewczyny pójdą od razu na miejsce
- Tak będzie lepiej, ale mecz przecież będę oglądała!
- No chyba, że mecz będziemy oglądać w Wielkiej Sali
- To jest myśl! Uwielbiam Cię Darek - Maniki ucałowała Darka w policzek
- Spójrz
- Czerwony księżyc...
- Piękny
- Nad ranem jak widzę księżyc to myślę o... - Darek przyłożył palec do jej ust, po czym ją pocałował najdelikatniej jak potrafił...