Znów siedziała w jego kuchni

- Hey hey hey Dareeeeek! - Maniki machała dłonią do Darka
- Maniki? O! Jesteś!
- yhm mam wolny wieczór!
- Tryskasz energią
- No ba! Zawsze tak mam jak Cię widzę -Maniki uśmiechała się
- I opowiadaj co tam u Ciebie?
- Aaaa poznałam rodzinkę Rafała i wiem po kim jest taaaki fajny he he
- To chyba dobrze
- Są na prawdę Super! - Maniki westchnęła - szkoda, że Rafał nie może poznać moich rodziców i Brata...
- Tak, to przykre
- Z Darkiem na pewno by się polubili, a Tata byłby zachwycony, że Rafał uwielbia gotować i króluje w kuchni
- Dogadujecie się podczas gotowania?
- Co TY! On mnie wywala! Nie wchodź do kuchni, nie wcinaj mi się do gotowania
- Chcesz coś u mnie ugotować? - Darek od razu podchwycił temat - Ze mną
- Jasneee!
Pobiegli w stronę Chatki Darka
Maniki podawała produkty, a Darek kroił, rozdrabniał, szykował - poklepał dłonią blat stołu
- Serio mogę? - zapytała, bo nie raz toczyli utarczki słowne odnośnie siadania na kuchennym blacie
- Dopiero teraz zrozumiałem, że brak mi tego Twojego siadania w tym miejscu i gadulstwa
- Ha ha... Mi też brakuje tego. Wieeesz Rafał czasem mnie ucisza. To znaczy mówi bym przestała mówić albo prosi o pięć minut ciszy ha ha ha
- I Ty się zgadzasz?
- No wieeesz zależy mi na nim i na pięć minut mogę się powstrzymać od gadania
- A Radio?
- Ech... tu jest kapa! Ciągle TV! Ale jak tylko mogę wracam do Radia i oczywiście nocą słucham, tylko, że to zwykle po dwudziestej trzeciej
- Aaa rozumiem
- Ale spoko, ja kiedyś nie oglądałam wcale telewizji, teraz nadrabiam zaległości możnaby powiedzieć
Darek mieszał składniki na patelni
- Chcesz soku?
- Nie, dziękuję... ale wiesz czego bym się napiła?
Darek uniósł brew ku górze
- Czegoś zimnego
- Kaawę mrożoną! Uwieeelbiam ją
- Wieeem, pamiętam. Zaraz Ci przyszykuję taką jaką lubisz
Maniki obserwowała Darka. Znów siedziała w jego kuchni i mogła gadać, gadać i gadać, a co najważniejsze była bardzo radosna.

Na Fotografiach My

Maniki była podekscytowana, zadowolona przyglądała się zdjęciom. Jak wygląda szczęście? - zamyśliła się
- Chyba tak jak ja... - Tak wiele osób mówiło jej, że na jej Twarzy maluje się szczęście, że to widać...
Inni widzą, a Ona czuje je w sercu.

Maniki wróciła na chwilę do Przystani. Jak zwykle chłonęła każdą myśl jaka tu w Przystani dopada jej głowę. To tu u boku Bogdana, Michaela, Przemka, Piotrusia, a ostatnio częściej Darka podejmowała ważne decyzje. Poprosiła Darka o spotkanie.

- Hey
- Witaj kochany Darku, tęskniłam
Darek uśmiechnął się, przytulił ją na powitanie.
- Zdecydowałaś, widzę - głową wykonał gest zwracający uwagę na ramkę
- Rozmawialiśmy o tym, teraz już jestem pewna. Wczoraj wstawiłam nasze wspólne zdjęcia do ramek.
- Zdjęcia? A gdzie pozostałe są?
- W domu. Jedno na honorowym miejscu w salonie, tam gdzie mam zdjęcia Rodziny.
- A kolejne?
- W pokoju Rafała na szafce i kolejne na półce biblioteczki w moim pokoju u góry. Chciałam te zdjęcia mieć na ścianie przed moimi imieninami, ale wówczas nie zdążyłam, a teraz... Mam powód.
Darek lekko uniósł brew ku górze. Nie odrywał od niej wzroku. Speszył ją spojrzeniem, na chwilę zerknęła za okno na ogród, ale potem znów spojrzała mu w oczy.
- On już poznał moją rodzinkę, dziś ja mam poznać jego rodziców i siostrę ze szwagrem. Przywożą resztę rzeczy Rafała.
- O! To dlatego się tak denerwujesz!
- Wyczułeś?
- No pewnie, przecież Ciebie znam
- Darek dziękuję, jesteś kochany, wiesz?
- yhm... - zamruczał i znów ją przytulił
Maniki nagle wybuchnęła płaczem... Podał jej chusteczkę
- Ej przecież jesteś z Rafałem szczęśliwa
- No jestem, były takie dwa incydenty, ale rozmawialiśmy o tym i powiedział, że się postara
- Zawsze możesz tu wrócić. Przecież to Twoja Mała Przystań z napisem Maniki
- Wiem... Będę tu wpadała od czasu do czasu, na chwilę
Darek ucałował ją w powiekę, przytulił
- Będzie dooobrze Siostra